۱۳۸۹ فروردین ۱۷, سه‌شنبه

دخترک


دخترکی تنها، عریان و بی پناه

بی هدف...

نمی توانم بی هدف بنامم

در پی پناهگاهی است

این است هدفش

بی آنکه بیاندیشد

دست هایی که به سویش می اید را می فشارد

و بعد

فریاد، عذاب

وسیله بودن

دخترک باز تنهاست

در پی پناهی

باز دستی می آید

می فشارد آن را

دیگر فریاد نمی زند

برای لحظاتی در آغوشی است

که پناهش می دهد

ولی باز

دخترک تنهاست

بی پناه

عریان

در پی هدفی که تنها او می داند

دلیل هدفش را

آرتمیس

سه شنبه 17/1/1389 خورشیدی

ساعت: 22:8 اینجا ایران

هیچ نظری موجود نیست: